Przepisy pokarmowe w islamie to temat bardzo obszerny i pełen ciekawostek. Gdybym chciała opisać go w całości, ten wpis nie miałby końca. Dlatego zaczniemy od nakreślenia kilku generalnych zasad.
Skąd zakazy?
Na początek warto zaznaczyć, że przepisy pokarmowe w islamie (tak jak i w każdej religii) ustanowiono przede wszystkim po to, aby ustrzec wiernych przed jakimś duchowym niebezpieczeństwem powiązanym z ich spożywaniem. Zatem oryginalnie te zakazy nie były tylko niejedzeniem dla niejedzenia, ale każdy przepis posiadał swoje historyczne uzasadnienie. I choć dzisiaj niektóre uzasadnienia będą wydawały nam się odległe od rzeczywistego produktu, którego religia zakazuje jeść, związane z nimi zakazy przetrwały.
I tak jak Koran nie został objawiony od razu w całości, tak i poszczególne przepisy nie pojawiły się wszystkie na raz, ale wprowadzano je stopniowo. Część z nich pojawiła się nawet na długo po śmierci Proroka. W tej sposób doktryna się rozwijała.
Wieprzowina
W islamie istnieje cała gama postanowień dotyczących żywności, która sięga korzeniami do zasad istniejących w innych, starszych religiach bliskowschodnich. Do tych przepisów należy choćby dobrze wszystkim znany zakaz spożywania wieprzowiny. Przed muzułmanami podobnego zakazu przestrzegali żydzi i Fenicjanie.
Jak potwierdza Koran, zakaz spożywania wieprzowiny prawdopodobnie wynikał z faktu, że było to mięso ofiarne, a więc wiązało się ze ściśle zabronionym oddawaniem czci bożkom. Żywność ofiarna dla ściśle monoteistycznych muzułmanów jest szczególnie zakazana. Mówi o tym fragment: „On zakazał wam jedynie padliny, krwi i mięsa świni, i tego, co jest składane w ofierze w imię kogoś innego niż Bóg” (Koran 2: 173).
Wow
OdpowiedzUsuń