Wielki Mur Chiński

Liczy najprawdopodobniej 21 196 km. Stał się symbolem Chin, niemal godłem imperium. Jego wizerunek jest chociażby na tak ważnym dokumencie jak wiza.

Spacer po odrestaurowanym fragmencie Wielkiego Muru w Badalingu, niedaleko Pekinu, jest obowiązkowym punktem programu podczas wizyty w Chinach wszelkiego kalibru VIP-ów, od piosenkarza Justina Biebera po królową Elżbietę II.

W okolicach stolicy zwiedzać można pięć fragmentów „kamiennego smoka”. Odwiedza je rocznie ok. 14 mln turystów. Zyski firmy obsługującej ruch turystyczny na murze – z biletów wstępu i gadżetów – są porównywalne do tych osiąganych przez giełdowe spółki.

Jednak  świadomości części Chińczyków, mieszkających w głębi imperium, wciąż silne jest przekonanie, że mur to coś bezużytecznego i niekoniecznie dobrego. Ciągnie się to przez wieki od czasów jego budowy. Oprócz niewolników w pracach musieli uczestniczyć żołnierze i chłopi. Wielu z nich zginęło.

Powstają plany odbudowy muru w innych miejscach. Po wiekach zapomnienia, opieraniu się erozji i siłom natury, polityce Mao, który nawoływał chłopów do rozbiórki muru, ta budowla zyskuje jednak drugą młodość.

9 faktów, które warto znać

1. Piramidy się kłaniają.

Prawdą jest, że z materiałów użytych do budowy muru można by postawić ok. 210 piramid Cheopsa.

2.  „Wielki Mur Chiński” to europejska nazwa.

Wielki Mur Chiński to nazwa nadana przez Anglików w XIX w. Chińczycy mówią o nim Wànli Chángchéng, czyli Mur 10 Tysięcy Li. 10 tysięcy oznacza u Chińczyków coś nieskończonego. Li to jednostka miary.

3. Budowli nie widać z księżyca.

Kosmiczny mit, który mówił, że Mur jest widoczny z księżyca, narodził się już w XVIII w. W 1932 r. spopularyzował go podróżnik Richard Halliburton w drugiej Księdze cudów.

4. Powstał, by chronić przed wrogiem.

Pierwsze fragmenty zabytku pochodzą z czasów ok. V–VIII w. p.n.e., z okresu Walczących Królestw. Wały z ubitej ziemi miały grodzić przed wrogami. Zresztą wrogie plemiona ze stepu też się grodziły.